Na syberyjskiej wsi małżeństwo jest tradycyjnie uważane za największe szczęście, jakiego może zaznać kobieta. Jednak 80-letnia Doroczka, modelowa „babuszka”, od zawsze była sama. Siedząc przy kuchennym stole, kontempluje życie, miłość, żal i samotność – może sama ściągnęła na siebie taki los? Film jest oparty na „Miłości na Syberii”, produkcji pokazywanej na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Dokumentalnych IDFA 2016 oraz wielu innych międzynarodowych festiwalach filmowych, w której Olga Delane prezentuje takie samo podejście do miłości i małżeństwa. Piękne, statyczne zdjęcia Doroczki we wnętrzu i w otoczeniu jej drewnianego domu na tle bezlitosnej krainy, gdzie trzeba stale ciężko pracować, by przetrwać, przypominają XIX-wieczne obrazy przedstawiające uromantycznione sceny z życia chłopskiego. Załamując ręce nad kuchennym stołem, Doroczka mówi krótkimi zdaniami okraszonymi mocnymi epitetami, czym daje do zrozumienia, że nawet kobieta taka jak ona może mieć złamane serce. Stylizowane ujęcia życia na wsi przeplatają się z czarno-białym materiałem filmowym z rosyjskich wiejskich wesel, tańców i śpiewów ludowych – optymistycznymi nutami minionej epoki.